سنتز آلکیل پلی گلیکوزید بوتیل اترها

یکی از ویژگی‌های مورد نیاز آلکیل پلی‌گلیکوزیدها، افزایش کف‌پذیری است. با این حال، در بسیاری از برنامه ها، این ویژگی در واقع مضر تلقی می شود. بنابراین، علاقه به توسعه مشتقات آلکیل پلی گلیکوزیدی نیز وجود دارد که عملکرد تمیز کنندگی خوب را با تمایل جزئی به کف کردن ترکیب می کنند. با توجه به این هدف، آلکیل پلی گلیکوزید بوتیل اتر سنتز شد. در ادبیات شناخته شده است که آلکیل گلیکوزیدها را می توان با آلکیل هالیدها یا دی متیل سولفات در محلول های آبی قلیایی پوشاند.

در مقیاس صنعتی، واکنش در محلول آبی یک نقطه ضعف است زیرا محصولات غلیظ بدون آب را نمی توان بدون مراحل کار اضافی به دست آورد. بنابراین، یک فرآیند بدون آب ایجاد شد که در شکل 6 نشان داده شده است. آلکیل پلی گلیکوزید در ابتدا با مقدار زیاد بوتیل کلرید به راکتور وارد شده و تا دمای 80 درجه سانتیگراد گرم می شود. واکنش با افزودن هیدروکسید پتاسیم به عنوان کاتالیزور آغاز می شود. پس از اتمام واکنش، مخلوط واکنش خنثی می شود، رسوب کلرید پتاسیم فیلتر شده و کلرید بوتیل اضافی تقطیر می شود. این محصول از آلکیل پلی گلیکوزیدهای مختلف و آلکیل پلی گلیکوزید بوتیل اترها تشکیل شده است. بر اساس تجزیه و تحلیل GC، نسبت آلکیل مونوگلیکوزید، آلکیل مونو گلیکوزید مونوبوتیل اتر و آلکیل مونوگلیکوزید پلی بوتیل اتر 1:3:1.5 است.

سیر واکنش برای اتریفیکاسیون یک C₁₂آلکیل پلی گلیکوزید در شکل 7 نشان داده شده است. محتوای منوگلیکوزید از حدود 70٪ به کمتر از 20٪ کاهش می یابد. در همان زمان، مقدار monoether به 50٪ افزایش می یابد. هرچه مونوبوتیل اتر بیشتر باشد، پلی بوتیل اترهای بیشتری می توانند از آن تشکیل شوند. تنها پس از 24 ساعت، تشکیل قابل توجهی از پلی بوتیل اترها وجود دارد. همانطور که انتظار می رود، محتوای پلی اترها با افزایش زمان واکنش افزایش می یابد. با این حال، مقدار 20٪ تجاوز نمی کند. متوسط ​​درجه اتریفیکاسیون 1 تا 3 بوتیل در واحد آلکیل گلیکوزید است. اثر واکنش C₁₂آلکیل گلیکوزید بهترین بود. در مورد N = 8 یا 16 آلکیل پلی گلیکوزید بوتیل اتر، نتایج بدتر شد.

از این سه مثال واضح است که مشتقات آلکیل گلیکوزیدها به آسانی در دسترس هستند. کاربردهای ویژه پیش بینی شده نیز به خواص سطح فعالیت این مشتقات بستگی دارد.