خواص فیزیکوشیمیایی رفتار فاز آلکیل پلی گلیکوزیدها
سیستم های باینری

عملکرد عالی سورفکتانت ها اساساً به دلیل اثرات فیزیکی و شیمیایی خاص است. این امر از یک سو به ویژگی های رابط و از سوی دیگر برای رفتار در محلول، مانند رفتار فاز، اعمال می شود. در مقایسه با اتوکسیلات های الکل چرب (الکیل پلی گلیکول اترها)، پارامترهای فیزیکوشیمیایی آلکیل گلیکوزیدها تاکنون نسبتاً کمی مطالعه شده است. در این مطالعات، آلکیل پلی گلیکوزیدها دارای خواص قابل توجهی هستند که در برخی موارد، تفاوت قابل توجهی با سایر سورفکتانت های غیر یونی دارند. نتایج به دست آمده تا کنون به شرح زیر خلاصه شده است. تفاوت‌های معنی‌دار مرتبط با رفتار اتوکسیلات‌های الکل چرب به‌ویژه قابل توجه بود.

در مقایسه با مطالعات سیستماتیک اتوکسیلات‌های الکل چرب، تا کنون تنها چند مطالعه شامل مواد با خلوص متفاوت در رفتار فازی آلکیل پلی‌گلیکوزیدها انجام شده است. هنگام مقایسه نتایج به دست آمده، مهم است که به خاطر داشته باشید که وجود اجزای ثانویه تأثیر قابل توجهی بر جزئیات نمودارهای فاز دارد. با این وجود، مشاهدات اساسی را می توان در مورد رفتار فازی آلکیل گلیکوزیدها انجام داد. رفتار فازی یک آلکیل پلی گلیکوزید فنی C8-10 (C8-10 APG) در (شکل 1) نشان داده شده است. در دماهای بالاتر از 20 درجه سانتیگراد، C8-10 APG تا نگرانی های بسیار بالا در یک فاز همسانگرد که ویسکوزیته آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد، ظاهر می شود. یک فاز لیوتروپیک دوشکست از بافت نماتیک در حدود 95٪ وزنی تشکیل می شود که در حدود 98٪ وزنی به یک منطقه دو فازی ابری از آلکیل پلی گلیکوزید مایع و جامد تبدیل می شود. در دماهای نسبتاً پایین، یک فاز کریستالی مایع لایه‌ای نیز بین ۷۵ تا ۸۵ درصد وزنی مشاهده می‌شود.
برای یک n-octyl-β-D-glucoside با زنجیره کوتاه خالص، نمودار فاز با جزئیات توسط Nilsson و همکاران بررسی شد. و ساکیا و همکاران فازهای منفرد از نزدیک با روش هایی مانند NMR و پراکندگی پرتو ایکس با زاویه کوچک (SAXS) مشخص شدند. شکل 2 توالی فاز را نشان می دهد. در دماهای پایین، فاز شش ضلعی، مکعبی و در نهایت لایه ای با افزایش محتوای سورفکتانت مشاهده می شود. تفاوت‌ها در رابطه با فاز آلکیل پلی‌گلیکوزید C8-10 نمودار (شکل 1) را می‌توان با تفاوت برش‌های طول زنجیره آلکیل و تعداد واحدهای گلوکز متفاوت در مولکول توضیح داد (به زیر مراجعه کنید).