آلکیل گلیکوزید یا آلکیل پلی گلیکوزید یک محصول صنعتی شناخته شده است و مدت زیادی است که به عنوان یک محصول معمولی مورد توجه دانشگاهیان قرار گرفته است. بیش از ۱۰۰ سال پیش، فیشر اولین آلکیل گلیکوزیدها را در آزمایشگاه سنتز و شناسایی کرد، حدود ۴۰ سال بعد، اولین درخواست ثبت اختراع که استفاده از آلکیل گلیکوزیدها را در مواد شوینده توصیف می‌کرد، در آلمان ثبت شد. پس از آن، ۴۰ تا ۵۰ سال بعد، برخی از تیم‌های شرکت‌ها توجه خود را به آلکیل گلیکوزیدها معطوف کردند و فرآیندهایی را برای تولید آنها بر اساس روش‌های سنتزی که فیشر کشف کرده بود، توسعه دادند.
در این پیشرفت، کار اولیه فیشر روی واکنش گلوکز با الکل‌های آبدوست (مانند متانول، اتانول، گلیسرول و غیره) برای الکل‌های آبگریز با زنجیره‌های آلکیل، از اکتیل (C8) تا هگزادسیل (C16)، الکل‌های چرب معمول، به کار گرفته شد.
خوشبختانه، به دلیل خواص کاربردی آنها، تولید صنعتی آنها به صورت آلکیل مونوگلوکوزیدهای خالص نیست، بلکه مخلوط پیچیده‌ای از آلکیل مونو، دی، تری و الیگوگلیکوزیدها در فرآیندهای صنعتی تولید می‌شوند. به همین دلیل، محصولات صنعتی، آلکیل پلی گلیکوزیدها نامیده می‌شوند، این محصولات با طول زنجیره آلکیل و تعداد متوسط واحدهای گلیکوز متصل به آن، یعنی درجه پلیمریزاسیون، مشخص می‌شوند.
(شکل 1. فرمول مولکولی آلکیل پلی‌گلوکوزیدها)

شرکت Rohm&Haas اولین شرکتی بود که در اواخر دهه 1970 تولید انبوه گلیکوزیدهای اکتیل/دسیل (C8~C10) را آغاز کرد و پس از آن BASF و SEPPIC نیز به این کار ادامه دادند. با این حال، به دلیل عملکرد نامطلوب این زنجیره کوتاه و کیفیت رنگ پایین، کاربرد آن به چند بخش بازار مانند بخش‌های صنعتی و سازمانی محدود شده است.
کیفیت این آلکیل گلیکوزید با زنجیره کوتاه در چند سال گذشته بهبود یافته است و تعدادی از شرکت‌ها در حال حاضر اکتیل/دسیل گلیکوزیدهای جدیدی از جمله BASF، SEPPIC، Akzo Nobel، ICI و Henkel را ارائه می‌دهند.
در اوایل دهه ۱۹۸۰، چندین شرکت شروع به توسعه آلکیل گلیکوزیدها در محدوده زنجیره آلکیل طولانی‌تر (دودسیل/تترا دسیل، C12~C14) کردند تا یک سورفکتانت جدید برای صنعت لوازم آرایشی و شوینده فراهم کنند. این شرکت‌ها شامل Henkel KGaA، Diisseldorf، آلمان، و Horizon، زیرمجموعه شرکت تولیدی AEStaley در Decatur، IIlinois، ایالات متحده آمریکا بودند.
با استفاده از دانش فنی Horizon که همزمان به دست آمده بود، و همچنین تجربه Henkel KGaA از تحقیق و توسعه در دیسلدورف، Henkel یک کارخانه آزمایشی برای تولید آلکیل پلی گلیکوزیدها در کراسبی، تگزاس تأسیس کرد. ظرفیت تولید این کارخانه ۵۰۰۰ تن در سال بود و در سال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹ به صورت آزمایشی راه‌اندازی شد. هدف از این کارخانه آزمایشی، دستیابی به پارامترهای فرآیند و بهینه‌سازی کیفیت و ایجاد بازار برای این سورفکتانت جدید است.
در طول دوره ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲، شرکت‌های دیگری از جمله Chemische werke Hiils، ICI، Kao و SEPPIC علاقه خود را به تولید پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل (C12-C14) اعلام کردند.
در سال ۱۹۹۲، هنکل کارخانه جدیدی را در ایالات متحده آمریکا برای تولید آلکیل پلی‌گلیکوزیدها تأسیس کرد و ظرفیت تولید آن به ۲۵۰۰۰ تن در سال رسید. هنکل KGaA در سال ۱۹۹۵ کارخانه دوم را با همان ظرفیت تولید راه‌اندازی کرد. افزایش ظرفیت تولید، اوج جدیدی از بهره‌برداری تجاری از آلکیل پلی‌گلیکوزیدها را رقم زد.