امولسیون‌های آرایشی ۲ از ۲

مخلوط روغنی شامل دی‌پروپیل اتر با نسبت ۳:۱ است. امولسیفایر آبدوست، مخلوطی ۵:۳ از کوکو-گلوکوزید (C8-14 APG) و سدیم لورت سولفات (SLES) است. این مخلوط سورفکتانت آنیونی با کف بالا، اساس بسیاری از فرمولاسیون‌های شوینده بدن است. کمک امولسیفایر آبگریز، گلیسریل اولئات (GMO) است. میزان آب بدون تغییر در ۶۰٪ باقی می‌ماند.

با شروع از سیستم بدون روغن و کوامولسیفایر، مخلوط 40٪ C8-14 APG/SLES در آب، یک کریستال مایع شش ضلعی تشکیل می‌دهد. خمیر سورفکتانت بسیار چسبناک است و نمی‌توان آن را در دمای 25 درجه سانتیگراد پمپ کرد.

تنها بخش کوچکی از مخلوط C8-14 APG/SLES با یک کمک‌سورفکتانت آبگریز GMO جایگزین می‌شود تا فاز لایه‌ای با ویسکوزیته متوسط 23000 mPa·s در 1s-1 تولید شود. در عمل، این بدان معناست که خمیر سورفکتانت با ویسکوزیته بالا به یک کنسانتره سورفکتانت قابل پمپاژ تبدیل می‌شود.

با وجود افزایش محتوای GMO، فاز لایه‌ای دست نخورده باقی می‌ماند. با این حال، ویسکوزیته به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد و به سطوحی برای ژل مایع می‌رسد که حتی بالاتر از فاز شش ضلعی است. در گوشه GMO، مخلوط GMO و آب یک ژل مکعبی جامد تشکیل می‌دهند. هنگامی که روغن اضافه می‌شود، یک مایع شش ضلعی معکوس با آب به عنوان فاز داخلی تشکیل می‌شود. کریستال مایع شش ضلعی غنی از سورفکتانت‌ها و کریستال مایع لایه‌ای در واکنش به افزودن روغن تفاوت قابل توجهی دارند. در حالی که کریستال مایع شش ضلعی تنها می‌تواند مقادیر بسیار کمی روغن را جذب کند، مساحت فاز لایه‌ای به سمت گوشه روغن گسترش می‌یابد. ظرفیت کریستال مایع لایه‌ای برای جذب روغن با افزایش محتوای GMO به وضوح افزایش می‌یابد.

میکروامولسیون‌ها فقط در سیستم‌هایی با محتوای کم GMO تشکیل می‌شوند. ناحیه‌ای از میکروامولسیون‌های o/w با ویسکوزیته کم از گوشه APG/SLES در امتداد محور سورفکتانت/روغن تا غلظت روغن ۱۴٪ امتداد دارد. میکروامولسیون شامل ۲۴٪ سورفکتانت، ۴٪ کوامولسیفایر و ۱۲٪ روغن است که نشان‌دهنده یک کنسانتره سورفکتانت حاوی روغن با ویسکوزیته ۱۶۰۰ میلی‌پاسکال ثانیه در ۱ S-۱ است.

پس از ناحیه لایه‌ای، میکروامولسیون دوم قرار دارد. این میکروامولسیون یک ژل غنی از روغن با ویسکوزیته 20000 میلی‌پاسکال بر ثانیه در دمای 1 ثانیه است.^-1(۱۲٪ سورفکتانت، ۸٪ کوامولسیفایر، ۲۰٪ روغن) و به عنوان حمام کف کننده مناسب است. مخلوط C8-14 APG/SLES به خواص تمیزکنندگی و کف کمک می‌کند، در حالی که مخلوط روغنی به عنوان مکمل مراقبت از پوست عمل می‌کند. برای به دست آوردن اثر اختلاط میکروامولسیون، روغن باید آزاد شود، یعنی میکروامولسیون باید در حین استفاده شکسته شود. در طول فرآیند شستشو، میکروامولسیون با مواد مناسب با مقدار زیادی آب رقیق می‌شود که روغن را آزاد می‌کند و به عنوان مکمل پوست عمل می‌کند.

به طور خلاصه، آلکیل گلیکوزیدها را می‌توان با کو-امولسیفایرهای مناسب و مخلوط‌های روغنی ترکیب کرد تا میکروامولسیون‌ها تهیه شوند. این امولسیون‌ها با شفافیت، پایداری در دمای بالا، پایداری ذخیره‌سازی بالا و حلالیت بالا مشخص می‌شوند.

خواص پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل با زنجیره‌های آلکیل نسبتاً بلند (C16 تا C22) به عنوان امولسیفایرهای o/w حتی برجسته‌تر است. در امولسیون‌های معمولی با الکل چرب یا گلیسریل استئارات به عنوان کمک امولسیون‌کننده و تنظیم‌کننده غلظت، پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل زنجیره بلند پایداری بهتری نسبت به APG زنجیره متوسط C12-14 که در بالا توضیح داده شد، نشان می‌دهند. از نظر فنی، گلیکوزیداسیون مستقیم الکل چرب C16-18 منجر به مخلوطی از پلی‌گلیکوزید آلکیل C16-18 و الکل ستئاریل می‌شود که الکل ستئاریل را نمی‌توان با تکنیک‌های معمول به طور کامل تقطیر کرد تا از تغییر رنگ و بو جلوگیری شود. با استفاده از الکل ستئاریل باقیمانده به عنوان کمک امولسیون‌کننده، پایه‌های o/w خود امولسیون شونده حاوی 20 تا 60 درصد پلی‌گلیکوزید آلکیل C6/18 در عمل مناسب‌ترین برای فرمولاسیون کرم‌ها و لوسیون‌های آرایشی کاملاً مبتنی بر مواد اولیه گیاهی هستند. ویسکوزیته به راحتی از طریق مقدار ترکیب آلکیل پلی گلیکوزید/ ستئاریل الکل قابل تنظیم است و پایداری عالی، حتی در مورد نرم‌کننده‌های بسیار قطبی، مانند تری‌گلیسیریدها، مشاهده می‌شود.