مشتقات آلکیل پلی گلیکوزیدها
امروزه، پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل به مقدار کافی و با قیمت‌های رقابتی در دسترس هستند، به طوری که استفاده از آنها به عنوان ماده اولیه برای توسعه سورفکتانت‌های تخصصی جدید مبتنی بر پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل، توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است. بنابراین، خواص سورفکتانتی پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل، به عنوان مثال کف و خیس‌کنندگی، می‌تواند با تبدیل شیمیایی، مطابق نیاز اصلاح شود.
استخراج آلکیل گلیکوزیدها در حال حاضر به طور گسترده مورد توجه است. انواع مختلفی از مشتقات آلکیل گلیکوزید از طریق جانشینی نوکلئوفیلی وجود دارد. علاوه بر واکنش با استرها یا اتوکسیدها، مشتقات پلی گلیکوزید آلکیل یونی، مانند سولفات‌ها و فسفات‌ها، نیز می‌توانند سنتز شوند.
شروع از پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل دارای زنجیره‌های آلکیل (R) با ۸، ۱۰، ۱۲، ۱۴ و ۱۶ اتم کربن (C)8به سی16و با میانگین درجه پلیمریزاسیون (DP) 1.1 تا 1.5، سه سری از مشتقات آلکیل پلی گلیکوزید تهیه شدند. به منظور بررسی تغییر در خواص سورفکتانت، جایگزین‌های آبدوست یا آبگریز وارد شدند که منجر به اترهای گلیسرول آلکیل پلی گلیکوزید شدند. (شکل 1)
با توجه به گروه‌های هیدروکسیل متعددشان، پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل، مولکول‌هایی با بیش از حد عامل‌دار شده هستند. تاکنون، بیشتر مشتقات پلی‌گلیکوزیدهای آلکیل با تبدیل شیمیایی گروه هیدروکسیل اولیه آزاد در C انجام می‌شوند.6 اتم. اگرچه گروه‌های هیدروکسیل اولیه واکنش‌پذیرتر از گروه‌های هیدروکسیل ثانویه هستند، اما این تفاوت در بیشتر موارد برای دستیابی به یک واکنش انتخابی بدون گروه‌های محافظ کافی نیست. بر این اساس، مشتق‌سازی یک پلی‌گلیکوزید آلکیل همیشه می‌تواند منجر به تولید مخلوطی از محصول شود که توصیف آن نیاز به تلاش تحلیلی قابل توجهی دارد. ترکیبی از کروماتوگرافی گازی و طیف‌سنجی جرمی به عنوان روش تجزیه و تحلیل ترجیحی نشان داده شده است. در سنتز مشتقات پلی‌گلیکوزید آلکیل، استفاده از یک پلی‌گلیکوزید آلکیل با مقدار DP پایین ۱.۱، که در ادامه به عنوان مونوگلیکوزیدهای آلکیل نامیده می‌شوند، مؤثر بوده است. این امر منجر به مخلوط‌های محصول با پیچیدگی کمتر و در نتیجه تجزیه و تحلیل‌های ساده‌تر می‌شود.
زمان ارسال: ۲۳ فوریه ۲۰۲۱